Domyślne zdjęcie Legia.Net

Alfabet Dziesieciolecia Legii Warszawa cz.2

Emil Kopański, Piotr Stosio, Piotr Kamieniecki

Źródło: Legia.Net

28.10.2010 16:48

(akt. 15.12.2018 09:00)

Druga połowa października 2010 to świetny okres na pewne podsumowania. Serwis Legia.Net stworzył alfabet, w którym ukazuje osoby oraz wydarzenia, które miały wpływ na nasz klub oraz jego postrzeganie w minionej dekadzie. Lata 2001-2010 to przede wszystkim dwa mistrzostwa Polski, ale też niespełnione nadzieje na grę w Lidze Mistrzów. Zapraszamy do lektury.

Ł

- Łapiński Tomasz. Karierę zaczynał w Pogoni Łapy. Następnie przeniósł się do Widzewa Łódź. Grał tam przez 12 lat. W 2000 roku podpisał kontrakt z Legią. Jego prawdziwa kariera skończyła się właśnie w Warszawie. Nie potrafił tu odnaleźć mistrzowskiej formy z Widzewa. Odszedł w 2002 r. do Piotrcovii, a karierę skończył w 2005 roku. Jego przejście uważane jest za jedną z największych pomyłek transferowych w historii klubu.

M

– Miklas Leszek. W Legii pełnił wiele funkcji. Zaczynał od asystenta prezesa przez dyrektora do prezesa. Wszystko to od maja 1998 roku zajęło mu pięć lat. Gdy odszedł z Łazienkowskiej pełnił funkcję dyrektora wykonawczego w PLP. Współtworzył spółkę Ekstraklasa SA. Od 2007 roku ponownie był prezesem Legii. W kwietniu tego roku został wiceprezesem. Cały czas zasiada w radzie nadzorczej Ekstraklasy.

- Mucha Jan. Kolejny fenomenalny bramkarz z Łazienkowskiej. Trafił do Legii z MSK Zlina. Miał być następcą Łukasza Fabiańskiego i zastąpił go najlepiej jak potrafił. Jedynym trofeum jakie wywalczył z warszawskim klubem był wprawdzie tylko Puchar Polski, ale to on stanowił 40% wartości zespołu. Od sezonu 2007/2008 był niekwestionowanie najlepszym bramkarzem ligi. Wtedy też zachował czyste konto, aż w 14 spotkaniach. W sumie wybronił Legii całe mnóstwo meczów. W lipcu trafił do Evertonu.

- Magiera Jacek. Obecny asystent Macieja Skorży. „Magic” w 1993 roku zdobył mistrzostwo Europy do lat 16. Rok później trafił do Legii. Przez trzy lata był ważną postacią w drużynie. Nie spodobał się za to Franciszkowi Smudzie, który wypożyczył go do Widzewa. Gdy wrócił w 2001 roku, rozegrał przez pięć lat ponad sto spotkań w Ekstraklasie. Z jego usług zrezygnował Dariusz Wdowczyk. Po nieudanej przygodzie w Cracovii postanowił zakończyć karierę i znalazł pracę w sztabie szkoleniowym Legii.

N

– Nowy stadion Legii. Idea budowy obiektu pojawiła się już w latach 90. poprzedniego wieku. Została zrealizowana dopiero teraz. W 2004 roku wyrażona została zgoda na jego budowę. Wszystko przybrało tempa, gdy klub w 2006 roku podpisał długoletnią umowę o dzierżawie gruntu przy Łazienkowskiej. Rok później, radni przyznali dotację w wysokości 360 mln. złotych. 2008 rok to już poprawka budżetu i dodatkowe 100 mln. oraz podpisanie umowy z Mostostalem. Oficjalne otwarcie to mecz z Arsenalem Londyn 07.08.2010. Do oddania pozostała jeszcze jedna trybuna, na której kibice zasiądą już w marcu.

O

– Okuka Dragomir. Do Legii przyszedł w 2001 roku. Po tym jak w marcu objął drużynę, zajął z nią trzecie miejsce. Kolejny sezon zaczął od dwóch porażek. Do zespołu trafili Aco Vuković, Stanko Svitlica i Radostin Stanew. Również zmiana taktyki na 3-5-2 pomogła w zdobyciu pierwszego od siedmiu lat mistrzostwa. Zwolniono go latem 2003 roku po czwartym miejscu w lidze. Teraz pracuje w greckiej Kavali.

- Ouattara Moussa. Reprezentant Burkina Faso trafił do Polski w 2005 roku z US Creteil. Razem z Dicksonem Choto tworzył fenomenalną parę stoperów. Grał tu przez jeden sezon, w czasie którego zdobył mistrzostwo. Potem podpisał kontrakt z Kaiserslautern, gdzie grał gdzieś w głebokich rezerwach.

P

– Piekarski Mariusz. Zwiedził wiele klubów, w Polsce i Brazylii. Pod opieką Drago Okuki zdobył mistrzostwo Polski. W Brazylii występował razem z Romario w wielki Flamengo. Dziś jest wziętym managerem. Stał za sprowadzeniem do Legii wielu brazylijskich piłkarzy w tym Roger, Edsona i Mezengi.

R

– Roger. Były reprezentant Polski. Został wypożyczony do Legii pod koniec 2005 roku. Niewątpliwie przysłużył się do zdobycia mistrzostwa Polski w pierwszym swoim sezonie przy Łazienkowskiej. Świetnie rozumiał się z Edsonem. W przeszłości grał w Celtcie Vigo, Flamengo czy Corinthians. Obywatelstwo polskie otrzymał w kwietniu 2008 roku. Miesiąc później zadebiutował w kadrze Leo Benhakkera. W sierpniu poprzedniego roku odszedł do AEK Ateny.

- Radović Miroslav. „Bratko” ma swoich przeciwników i zwolenników. Został kupiony za 800 000 tys euro z Partizana Belgrad. W pierwszym sezonie w Legii był czołowym pomocnikiem naszej ligi. Urodził się w Czarnogórze, ale czuje się Serbem, co udowodnił nie przyjmując powołania do reprezentacji Czarnogóry w 2009 roku. Jest duszą towarzystwa i dobrym duchem zespołu.

S

– Svitlica Stanko. Serb sprowadzony do Legii przez Dragomira Okukę jesienią 2001 roku z Cukarickiego Belgrad. Pierwszy obcokrajowiec w historii polskiej ligi, który zdobył tytuł króla strzelców. Mistrz Polski 2002, zdobywca Pucharu Ligi rok wcześniej. W 2003 roku opuścił Legię i przeniósł się do niemieckiego Hannover 96. Do dziś wspominany przez kibiców, którzy śpiewali "Stanko Svitlica, kocha cię cała stolica...".

- Szala Wojciech – Szalgado, Łokietek – obrońca Legii w czasie gry przy Łazienkowskiej zyskał kilka pseudonimów. Twardy defensor, bardzo często używający łokci, a przez to uznawany za boiskowego brutala. Wbrew pozorom nie był jednak zbyt często karany kartkami za przewinienia. W Legii występował od 2001 do 2010 roku, przez pewien czas pełniąc funkcję kapitana zespołu i zdobywając dwa tytuly mistrza Polski. Aktualnie występuje w GKS Katowice.

- Surma Łukasz – przez cztery lata pełnił funkcję kapitana Legii. Solidny, defensywny pomocnik, w 2006 roku z opaską na ramieniu doprowadził zespół do mistrzostwa Polski. Pod koniec gry w Legii niezbyt lubiany przez kibiców, którzy po odejściu Surmy do Maccabi Hajfa śpiewali "dopięliśmy swego celu, Łukasz Surma w Izraelu". Sam zawodnik natomiast nigdy nie wypowiedział się negatywnie na temat klubu i kibiców. Obecnie kapitan Lechii Gdańsk, w tym sezonie nawet na minutę nie zszedł z boiska.

- Saganowski Marek – czołowy napastnik Legii w latach 2002-2005. Z Piotrem Włodarczykiem tworzył duet, którego bali się obrońcy każdego zespołu ligi. W 67 spotkaniach ligowych rozegranych z "eLką" na piersi zdobył 41 bramek. W 2005 roku odszedł z Legii do Vitorii Guimaraes, a obecnie występuje w greckim Atromitosie Ateny.

T

– Trzeciak Mirosław. Poprzedni dyrektor sportowy Legii. Zdecydowanie lepszy piłkarz, aniżeli dyrektor - zasłynął z nieudanych transferów, m.in. Mikela Arruabarreny czy Inakiego Descargi, którzy dostali najwyższe kontrakty w zespole, a nie wnieśli do niego absolutnie nic. Sprowadził też jednak Macieja Iwańskiego czy Inakiego Astiza. Po sezonie 2009/2010 opuścił klub z Łazienkowskiej, a jego obowiązki przejął Marek Jóźwiak.

U

– Urban Jan. Szkoleniowiec Legii w latach 2007-2010. Dwukrotnie wywalczył z warszawskim zespołem wicemistrzostwo Polski, a w trzecim sezonie został zwolniony po 20 kolejkach (ostatecznie Legia zajęła 4. pozycję). Odważnie stawiał na młodzież – to on wprowadził do drużyny Ariela Borysiuka, Kamila Majkowskiego i Macieja Rybusa. Obecnie bezrobotny, ostatnio jego nazwisko przymierza się do Cracovii.

- Utrecht. Rywal Legii w I rundzie Pucharu UEFA w sezonie 2002/03. Co najważniejsze, rywal odprawiony z kwitkiem – legioniści zwyciężyli u siebie 4:1, a na wyjeździe 3:1. Bramkę w Warszawie strzelił wówczas Dirk Kuyt, późniejsza gwiazda reprezentacji Holandii.

W

– Wdowczyk Dariusz. Poprzednik Jana Urbana na stanowisku trenera. Prowadził Legię od września 2005 do kwietnia 2007 roku. W 2006 roku doprowadził drużynę do mistrzostwa Polski. Dwa lata później został zatrzymany przez CBA pod zarzutami korupcji (zarzuty nie dotyczyły jego pracy w Legii) i PZPN zawiesił jego licencję trenerską. W chwili obecnej, podobnie jak Urban, pozostaje bezrobotny.

- Włodarczyk Piotr. Popularny "Nędza". Obok Marka Saganowskiego podstawowy napastnik Legii w latach 2003-2007. Dla Legii w lidze rozegrał 122 spotkania, strzelając 42 gole. Z Legią zdobył wszystko, co można było zdobyć na krajowych boiskach – mistrzostwo, Puchar i Superpuchar Polski. W 2006 roku strzelił w spotkaniu z Górnikiem Zabrze bramkę na wagę mistrzostwa Polski. Obecnie zawodnik greckiego Iraklionu Kreta.

V

– Vukovic Aleksandar. Do Legii trafił razem ze Stanko Svitlicą. Dwukrotny mistrz Polski z Legią, były kapitan. "Ojciec" Ariela Borysiuka – młody pomocnik Legii wielokrotnie podkreślał, jak bardzo pomocny był mu Serb. Rozegrał w barwach warszawskiego zespołu 156 spotkań ligowych, strzelając 11 bramek. Ceniony przez kibiców za nieustępliwość i twardy charakter. Obecnie zawodnik Korony Kielce.

- Valencia. Jeden z najsilniejszych rywali, z jakim przyszło się mierzyć Legii w europejskich pucharach w ostatnim dziesięcioleciu. Do potyczki doszło w ramach II rundy Pucharu UEFA w sezonie 2001/02. Po remisie 1:1 w Warszawie Hiszpanie w meczu rewanżowym dali warszawianom szkołę piłki nożnej, gromiąc ich 6:1.

Z

– Zieliński Jacek. Legenda ostatniego dziesięciolecia w Legii. Długoletni kapitan zespołu, potem trener. Barwy Legii przywdziewał w latach 1992 – 2004, będąc podporą jej linii defensywnej. Zdobył trzy tytuły mistrza Polski i trzykrotnie Puchar Polski. W reprezentacji Polski rozegrał 60 spotkań, wielokrotnie w roli kapitana. Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem. Legię doprowadził do 3. miejsca w lidze, potem pracował w Koronie Kielce i Lechii Gdańsk. Obecnie jest asystentem selekcjonera reprezentacji Polski, Franciszka Smudy.

Ż

– Żyleta. Żyleta czyli ludzie, którzy tworzą atmosferę na meczach przy Łazienkowskiej, dopingują Legię w każdym meczu i jeżdżą za nią po całym kraju, gdzie tylko się pojawia zespół z Warszawy.

 

- Pierwsza część alfabetu znajduje się tutaj

Polecamy

Komentarze (14)

Odśwież

Dodając komentarz zobowiązujesz się do przestrzegania

Komentarze osób niezalogowanych, a także zalogowanych, którzy zarejestrowali konto w ostatnich 3 dniach wymagają akceptacji administratora.