Cezary Kucharski: Wielki powrót

Bramka, asysta, wywalczony rzut karny, a na dodatek jeszcze jeden gol, ale nieuznany przez sędziego w kontrowersyjnych okolicznościach. To dorobek "Kucharza", który do tej pory mogł się poszczycić tylko rolą rezerwowego. - Spokojnie czekałem na swoją szansę i się doczekałem. Nie obrażałem się na nikogo, bo to niekorzystne dla samego piłkarza. Kiedy odchodziłem z Legii w 2003 roku byłem przekonany, że tu wrócę. Jednak sprawa mojego transferu pojawiła się dopiero na przełomie roku. Zadzwonił do mnie trener Wdowczyk i zapytał czy chciałbym przyjść. - Od mojego odejścia pojawiło się sporo nowych graczy, ale wielu jest też starych kolegów, kadra szkoleniowa jest też w dużej mierze taka sama. Nie musiałem się aklimatyzować. - Na razie ten zespół nie ma takich sukcesów jak drużyna sprzed 10 lat. Wtedy bardzo łatwo wygrywaliśmy mecze. Obecny zespół przypomina drużynę z 2002 roku, która zdobyła mistrzostwo Polski. Mieliśmy piękną serię meczów bez porażki, ale każde zwycięstwo musieliśmy wybiegać. - Dziś jest za to wszystko lepiej zorganizowane, ma solidniejsze podstawy. Cztery lata temu wiele nam obiecywano, ale nie miało to pokrycia w rzeczywistości. - Po zakończeniu kariery chcę być menedżerem. Jak odszedłem z Górnika Łęczna to czas wolny wykorzystałem do odświeżenia kontaktów zagranicznych. Na razie to jednak dość odległa przyszłość, bo nie myślę o zakończeniu kariery.