Czy legioniści pokonają statystykę?

Do 1962 roku rozgrywki były prowadzone systemem wiosna-jesień. Pierwszy mecz w danym roku był równocześnie pierwszym spotkaniem w sezonie. Ze statystyk wynika, że do przerwy powinniśmy spodziewać się bezbramkowego remisu. W drugiej połowie Legia powinna strzelić bramkę, jednak może także ją stracić. Przeważnie to spotkanie legioniści rozgrywali na własnym boisku. Na boisku rywala występowali jedynie 23 razy. Z czego ośmiokrotnie zwyciężali. 10 razy padał remis, a w pięciu spotkaniach musieli uznać wyższość rywali. Biorąc pod uwagę także mecze na własnym stadionie ten stosunek wygląda następująco (38-22-9), a jeżeli weźmiemy pod uwagę wyniki do przerwy to (5-14-4) oraz (25-35-9). We wszystkich inauguracyjnych spotkaniach w nowym roku legioniści strzelili 106 bramek (z tego, do przerwy 49), a stracili 56 (26). Daje to odpowiednio średnio 1,54 bramek zdobytych (do przerwy 0,81) oraz 0,71 (0,38) straconych. Analizując spotkania wyjazdowe statystyki mają się gorzej. Legia zdobyła 25 goli (z czego do przerwy 14), ale straciła aż 23 bramki (14), co daje odpowiednio średnio 1,09 bramek zdobytych (0,61 do przerwy), oraz średnio 1 (0,61) bramka stracona. Najczęściej powtarzającym się rezultatem we wszystkich spotkaniach jak i w spotkaniach wyjazdowych był wynik bezbramkowy. Patrząc jednak osobno na bramki zdobyte jak i stracone Legia najczęściej zdobywała jedną bramkę oraz najczęściej nie traciła żadnej. Analizując jedynie spotkania wyjazdowe także rywale najczęściej zdobywali jednego gola. Dlatego najbardziej prawdopodobnym wynikiem jest remis bezbramkowy lub 1:1. Ostatnie wyjazdowe zwycięstwo na inaugurację miało miejsce w 1995 roku, Legia pokonała wtedy w Krakowie Hutnika 1:0. Potem dwukrotnie padał remis i dwukrotnie rywale odnosili zwycięstwo. Najwyższe wyjazdowe zwycięstwo Legia odniosła w 1981 roku pokonując 4:1 Arkę Gdynia.