Kucharz na ostro: Legia made in Spain?

Po przegranej z ostatnim w tabeli ekstraklasy Zagłębiem w Sosnowcu coraz więcej jest rys na tej myśli szkoleniowej rodem z Hiszpanii. Coraz więcej ludzi jest rozczarowanych grą drużyny - patrząc chociażby na komentarze . Tak fachowców, jak i zwykłych kibiców. Dzieje się tak w dużej mierze dlatego, że na początku wszyscy byli podekscytowani. Oto do Legii Warszawa przychodzi powiew wielkiej piłki z Półwyspu Iberyjskiego. Taki import know-how. Nowa myśl szkoleniowa. Ludzie otwarci, elokwentni, mili, uśmiechnięci i bezkonfliktowi, jakby z innego świata. A z tym powiewem Zachodu, za którym tak wszyscy tęsknimy, miał przyjść inny wymiar piłki nożnej. Bliżej nieokreślony, ale funkcjonujący w naszej wyobraźni. Bardziej hiszpański niż polski. I taką piłkę stara się grać drużyna Legii. Miłą, przyjemną, bezkonfliktową dla przeciwnika. Tylko że umiejętności nie hiszpańskie. Wszystko inne się zgadza. Tak grała m.in. w Sosnowcu, gdzie wielkiej woli odniesienia zwycięstwa nie widziałem. Miroslav Radović przed meczem buńczucznie wypowiadał się, że są dwa razy lepsi od "braci" z Sosnowca. Po zawodach wyszło, że legioniści są mocni tylko w gębie. Trener Urban zauważył:"Brakuje nam wojowników". Zabrzmiało to jak stwierdzenie i zarzut jednocześnie. Ciekawi mnie zatem, kto ma największy wpływ na skład personalny drużyny? Nie tej, co wychodzi na boisko, ale całej kadry. Dyrektor sportowy Mirek Trzeciak zamknął usta i na gorąco nie chciał ocenić sytuacji po ostatniej porażce .To rozumiem, bo jakoś ostatnio jego wypowiedzi i działania nie są spójne z tym, co mówi trener, np. odnośnie transferów Balbino i Osei. Dyrektor mówi, że Osei już leci. Trener, że gdzieś tam jest i nie wie, czy w ogóle w Legii zagra. Według Trzeciaka ten transfer miał nie tylko wzmocnić stołeczną jedenastkę, ale też podnieść prestiż Legii w Europie. To ciekawe. Myślałem, że wyniki i sukcesy klubu budują prestiż, ale okazuje się że może to zrobić jakiś małolat z Ghany. PS. I jeśli nawet brakuje na "lepsze klocki", to po co było rozbudzać nadzieje w narodzie?! Zawód jest przecież wtedy większy. No i tsunami może nadejść, bo gawiedź nie lubi, jak się ją robi w bambuko.