Lech - Legia: Oto pięć przyczyn remisu

Po drugie taktyka Oba zespoły odpowiednio zanalizowały grę rywali. Lech wiedział, że po morderczej walce w czwartek, z Austrią Wiedeń, może mieć problemy fizyczne, dlatego nie zaatakował z taką pasją, jak nas do tego przyzwyczaił. Legia zdawała sobie sprawę z tego, iż sposób na podopiecznych Franciszka Smudy jest jeden - pressing. Jako, że zawodnicy dostosowali się do założeń taktycznych, goli niestety nie zobaczyliśmy. Co więcej, zabrakło także klarownych okazji do zdobycia bramek, gdzie w jakiś nieprawdopodobny sposób broniliby bramkarze, albo pudłowali napastnicy. Widzieliśmy za to bardzo twarde starcia Takesure Chinyamy z Manuelem Arboledą i Hernana Rengifo z Dicksonem Choto, które były ozdobą tego spotkania. Po trzecie mentalność Można było odnieść wrażenie, jakby Legia przestraszyła się tego, że z początku zdobyła taką przewagą i może to spotkanie wygrać. Legioniści w pewnym okresie gry zupełnie zdominowali boiskowe wydarzenia, raz po raz konstruowali ataki, grając z pierwszej piłki. Te jednak kończyły się na obrońcach. Widząc, że na niewiele się to zdaje, po przerwie nieco odpuścili, wmyśl zasady, że jak nie potrafisz wygrać spotkania, umiej je chociaż zremisować. Po czwarte zmęczenie Nie będzie przesadą stwierdzenie, że Lechowi w odpowiednim przygotowaniu się do tego meczu przeszkodziło zmęczenie bojem z Austrią Wiedeń. Przecież na to, żeby odpocząć, mieli zaledwie dwa dni, a i pocieszyć się z kibicami trochę musieli. Widać to było na murawie, gdzie grali niedokładnie, tracili piłkę w sposób, w jaki im się jeszcze nie zdarzało. Przeciętnie wypadł Semir Stilić, który należał do najsłabszych na murawie. Nie oznacza to jednak, że gdyby poznaniacy, tak, jak Legia, mogli odpocząć tydzień, zgarnęliby całą pulę. Legia była odrobinę lepsza, ale wcale nie dlatego, że Lech był słaby. Po piąte tradycja Rzadko kiedy spotkania, którymi żyje cały kraj spełniają oczekiwania kibiców. Są raczej pożywką dla futbolowych analityków i strategów, którzy mogą zachwycać się techniką danego piłkarza, umiejętnością budowania ataku pozycyjnego czy przesuwania się poszczególnych formacji. Z niedzielnego starcia wiele akcji nadawałoby się właśnie do podręcznika dla młodych adeptów futbolu. Zarówno tych obrazujących, jak się zachować, jak i tych pokazujących, czego absolutnie nie można robić.