Maciej Iwański: To była krioterapia

W tym meczu pokazaliście charakter. - My zawsze pokazujemy charakter, nie zawsze przegrywając udaje się wygrać, a nam się to udało. W drugiej połowie tych sytuacji było zdecydowanie więcej choć wykorzystaliśmy tylko dwie. Ma sens rozgrywanie meczów w takich warunkach? - Na pewno ma sens rozegranie 90 minut. Gramy za chwilę ligę i chodzi o to by przyzwyczaić organizmy. Przeciwnicy też grają ligę i nie jest powiedziane, że 27 lutego też nie spadnie śnieg i nie będziemy grali na śniegu. No ale w takich meczach o wiele łatwiej o kontuzje... - No dobrze, ale idąc po schodach też można złapać kontuzję. Takie mecze to dla nas normalna rzecz. Czy czujesz ten dzień w nogach? - Jeszcze nie, bo w sumie ten mecz to była krioterapia. Mam nadzieję, że nie będę czuł, ale myślę że jednak ten mecz pozostawi swój ślad. Opowiedz o zamieszaniu przy drugiej bramce. - Tą drugą bramkę miałem sam strzelić. Takie sytuacje muszę wykorzystywać. Faktycznie mogłem z tą piłką zrobić wiele rzeczy,ale chciałem szybko uderzyć, nie trafiłem w nią za czysto i odbiła się od obrońcy. Wpadła pod nogi Paluchowskiemu, który stał tam gdzie powinien stać. Położył bramkarza zagrał z klepki z poprzeczką i zdobył bramkę. Piłka zagrywana po ziemi przeważnie stawała. W jednej z sytuacji mimo niesprzyjającej murawy Tobie udało się przedryblować czterech zawodników drużyny przeciwnej. Jak Ci się to udało? - Miałem nad nimi przewagę, oni mnie gonili i nie wiedzieli co zrobię. Prawdę mówiąc ja też nie wiedziałem co zrobię, bo nie wiedziałem czy piłka będzie się turlać przy nodze, czy stanie gdzieś w miejscu. W każdym razie fajnie wyszło.