Ondrej Duda: Dobrze, że Lech ze mnie zrezygnował

Ostatnio pana ojciec powiedział, że jeszcze nie chce pan zarabiać milionów.

- Na razie. Kiedyś będę chciał. Życie piłkarza to też pieniądze. Nie tylko marzenia o wygraniu Ligi Mistrzów, które mam, ale też zabezpieczeniu się na przyszłość. Chcę mieć fajny samochód, ładny dom. Skoro w futbolu można dobrze zarobić, to dlaczego nie?

Kolejna opinia o panu: im lepszy rywal, tym Ondrej lepiej gra.

- Coś w tym jest. Nie chcę nikogo urazić, mówić, że jest słaby, ale trudniej się skupić na mecze z tymi gorszymi drużynami niż na Lecha, Wisłę czy Ajax. Inny poziom koncentracji. Najbardziej lubię jednak mecze wyjazdowe. Oczywiście nasi kibice są świetni, nie mają sobie równych, ale chodzi mi o coś innego. Na wyjazdach jest presja na gospodarzy, że muszą z nami wygrać, na nas się gwiżdże...

I Duda zdobywa bramkę, a stadion milknie...

- O właśnie, to uwielbiam, uciszyć kibiców gospodarzy. Chciałbym robić to częściej.

Przed wami dwa prestiżowe mecze - z Wisłą i Lechem.

- Prestiżowe, ale nie najważniejsze. Jeśli pomyślimy w ten sposób, wygramy je. Szczerze mówiąc, bardziej lubię mecze z Wisłą. Oni starają się grać w piłkę. Z Lechem jest trudniej. Nie chcę powiedzieć, że tylko kopią i biegają, ale oni bardziej bazują na walce.

Wie pan, że grając w Koszycach, był pan obserwowany przez skautów Lecha?

- Nie miałem pojęcia.

Zrezygnowali, bo nie szukali zawodnika na pana pozycję.

- To dobrze zrobili (śmiech).

Zapis całej rozmowy z Ondrejem Dudą w dzisiejszym numerze "Przeglądu Sportowego".