Sylwetka GKS Bełchatów

Nazwa klubu: Górniczy Klub Sportowy Bełchatów Sportowa Spółka Akcyjna (wcześniej) GKS "Węgiel Brunatny" Bełchatów Rok założenia: 1977, Barwy klubowe: biało-zielono-czarne, Stadion: Pojemność: 7.000 Moc oświetlenia: 1400 lux Adres: ul. Sportowa 3, 97-400 Bełchatów, Sukcesy: Dwukrotny finalista Pucharu Polski (1995/1996, 1998/1999) Najwyższe miejsce w I lidze: 13 pozycja (1995/1996) Prezes: Janusz Paduch (od 17 czerwca 2004) Trener: Mariusz Kuras (od 11 września 2002) Założenie klubu wiąże się nierozerwalnie z kopalnią Węgla Brunatnego "Bełchatów" oraz Elektrowni "Bełchatów. Pracownicy tych dwóch zakładów poszukując sposobów spędzania wolnego czasu postanowili zorganizować klub piłkarski. Uznano, że najkorzystniejszym rozwiązaniem będzie przejęcie przez Kopalnię sekcji piłki nożnej od MZKS "Skra", który istniał na tym terenie już wcześniej. Walne zebranie tego klubu w październiku 1977 roku podjęło uchwałę przekazującą sekcję piłki nożnej do klubu zakładowego pod nazwą Górniczy Klub Sportowy "Węgiel Brunatny" Bełchatów. Formalne przekazanie nastąpiło 26 listopada 1977 roku. Pierwszy sukces klubu to awans do III ligi w sezonie 1981/82. Istotną dla GKS-u datą jest 27 styczeń 1983 roku, kiedy uchwalono uproszczenie jego nazwy. Od tamtego dnia nazwa Klubu brzmi: Górniczy Klub Sportowy "Bełchatów", w skrócie: GKS "Bełchatów". W kolejnym przełomowym sezonie - 1986/87 GKS po raz pierwszy w historii awansuje do II ligi. Dobry sezon w III lidze szedł w parze z występami w Pucharze Polski. Jako III-ligowiec GKS wyeliminował kilku II-ligowców, a także stosunkowo łatwo rozprawił się z dwoma drużynami I-ligowymi. Dopiero w ćwierćfinale tych rozgrywek lepsza okazała się krakowska "Wisła". GKS zagościł w II lidze na trzy sezony. W pierwszym udało uniknąć się degradacji do II ligi, ale walka trwała do końca rozgrywek. W kolejnym sezonie klub zajął wysokie 9 miejsce, ale już rok później gra i wyniki zespołu nie były już tak dobre i GKS ponownie zawitał w III lidze. W latach 90 w klubie pojawiło się widmo rozwiązania zespołu. Transformacja systemowa w Polsce zmieniła zasady funkcjonowania wielkich polskich przedsiębiorstw i dotychczasowe współpraca kopalni z klubem a dokładniej jego finansowanie musiało zostać zmienione. Padła nawet propozycja wycofania się z zawodowego futbolu. Na szczęście dla miasta dyrekcja kopalni oraz prezesi kluby wypracowali kompromis oraz ustalili nową formułę finansowania klubu. Widmo rozwiązania zespołu zostało oddalone a w Bełchatowie rozpoczęto budowę silnej drużyny. W kolejnym sezonie rozgrywkowym (1990/91) drużyna GKS Bełchatów ponownie znalazła się w czołówce rozgrywek III ligi, zaś rok później po raz drugi w historii klubu awansowała do II ligi. W pierwszym sezonie po powrocie do II ligi GKS zajął 9 miejsce. W sezonie 1992/93 GKS Bełchatów zakończył ligę o 2 pozycje wyżej na 7 miejscu, zaś w sezonie 1993/94 zajął wysokie 3 miejsce. Co było za razem najlepszą pozycją klubu w dotychczasowej jego historii. 3 miejsce zaostrzyło apetyty właścicieli klubu, którzy po zmianie trenera postawili jasny cel przed zespołem - awans do ekstraklasy. Nowym trenerem został Władysław Łach, który postawiony przed nim cel zrealizował. W sezonie 1994/1995 po raz pierwszy w historii GKS znalazł się w gronie pierwszoligowców. Pierwsza runda historycznego sezonu 1995/1996 dla GKS-u w najwyższej klasie rozgrywkowej okazał się jednak wielkim rozczarowaniem. GKS przegrywał mecz za meczem i po rundzie jesiennej zajmował ostatnią pozycję w lidze z zaledwie 9 punktami na koncie (12 porażek, 2 wygrane i 3 remisy). W przerwie zimowej z zespołem pożegnał się trener Łach a jego miejsce zajął Krzysztof Pawlak, który odmienił oblicze zespołu. GKS zaczął w końcu wygrywać i na koniec sezonu znalazł się na bezpiecznej 13 pozycji. W tej części sezonu GKS był jedną z najlepszych drużyn w lidze. Biorąc pod uwagę tylko mecze na wiosnę GKS był trzecią drużyną w kraju – za mistrzem Polski Widzewem Łódź i Legią Warszawa. W rundzie wiosennej zespół zdobył aż 33 punkty. Wygrał 10 spotkań, 3 zremisował i zaliczył 4 porażki. Na dokładkę GKS awansował aż do finału rozgrywek o Puchar Polski pokonując w półfinale mistrza Polski Widzew Łódź, co było ogromną sensacją tych rozgrywek. W finale GKS przegrał z Ruchem Chorzów 0:1. Sezon 1995/1996 pomimo tragicznego początku okazał się jak do tej pory najlepszym sezonem w historii klubu. Sezon 1996/97 miał być kontynuacją dobrej passy z rundy wiosennej poprzedniego sezonu niestety dla GKS-u zakończył się spadkiem do II ligi. Warto jednak dodać, że w IV kolejce I ligi GKS zakończył wspaniała passę mistrza Polski – Widzewa Łódź, 33 spotkań bez porażki w lidze, wygrywając na własnym stadionie 2:0. Już po raz drugi w historii GKS sprawił wielką niespodziankę wygrywając z najlepszą drużyną w kraju (pierwszy raz w półfinale PP w poprzednim sezonie) Rozłąka z ekstraklasą nie trwała jednak długo. Sezon 1997/1998 okazał się dla GKS-u bardzo udany i po zajęciu pierwszego miejsca w II lidze kibice z Bełchatowa mogli świętować kolejny awans do I ligi. Trzeci sezon występów w piłkarskiej elicie miał być inny niż dwa wcześniejsze. Zebrane doświadczenia i poczynione wzmocnienia drużyny miały pozwolić na spokojny pierwszoligowy byt. Po rundzie jesiennej wydawało się, że jest to zadanie jak najbardziej wykonalne, gdyż prowadzona ponownie przez trenera Krzysztofa Pawlaka drużyna GKS "Bełchatów" zajmowała bezpieczne miejsce w tabeli. Jednak bardzo poważne załamanie formy sportowej, które GKS przeżył na wiosnę 1999 roku spowodowało spadek do II ligi. Dla otarcia łez udało się po raz drugi awansować do finału Pucharu Polski, jednak 13 czerwca 1999 roku w Poznaniu lepsza okazała się drużyna Amiki z Wronek i pokonała GKS 1:0. Niemniej bez wątpienia drugi występ w finale to bardzo poważny sukces GKS-u Bełchatów. Warto nadmienić, że w II rundzie Pucharu Polski GKS Bełchatów po remisie 0:0 pokonał w karnych 3:2 Legię Warszawa. Kolejne sezony to dla GKS-u próba powrotu do I ligi. Bardzo blisko wykonania tego zadania GKS był w sezonie, 2002/2003 kiedy zajął 4 miejsce w lidze i tylko 2 punkty dzieliły go od miejsca gwarantującego grę w barażach o I ligę. Historia powtórzyła się rok później, kiedy GKS zajął w tabeli ponownie 4 miejsce z taką samą ilością punktów jak Cracovia, ale gorszym bilansem bezpośrednich spotkań, dlatego też w barażach o I ligę znalazł się klub z Krakowa. W kolejnym sezonie 2004/2005 GKS zajął 2 miejsce w tabeli za Koroną Kielce i wywalczył ponowny już trzeci w historii awans do ekstraklasy. Przed rozpoczęciem sezonu 2005/2006 przed działaczami i trenerem GKS Mariuszem Kurasiem bardzo trudne zadanie – budowa drużyny. Po odejściu z zespołu Marcina Chmiesta (Legia Warszawa), Dariusza Pawlusiński ego(Cracovia) i Piotra Gierczaka (prawdopodobnie grecki klub) oraz bardzo prawdopodobnym opuszczeniu zespołu przez bramkarza Aleksandra Ptaka (Groclin) szkoleniowiec GKS-u postanowił zaeksperymentować z zagranicznymi graczami, którym ma pomóc zdolna młodzież. Na razie trudno stwierdzić jak będzie wyglądał kadra zespołu w nowym sezonie. Przed GKS-em na pewno, więc bardzo trudne zadanie. Życzymy nowemu beniaminkowi dużo powodzenia, ale wróżymy raczej walkę o utrzymanie w lidze. Do tej pory GKS w zmaganiach ligowych zmierzył się z Legią Warszawa 6 razy. Za każdym razem przegrywając ze stołecznym zespołem. Bilans bramkowy pomiędzy tymi klubami także przemawia na korzyść Legii 12-3. Jeszcze jedno spotkanie pomiędzy tymi drużynami rozegrane zostało w II rundzie Pucharu Polski w sezonie 1998/99. Po remisie 0:0 GKS wygrał 3:2 w karnych. . Źródło http://www.gks.pl/ http://www.gks87.onsite.pl/ http://www.e-gks.info/ www.pzpn.pl