Warszawiacy w kadrze na Euro

Od początku zagrają też Boruc i Żewłakow - jeden związany z Legią, drugi z Polonią, ale nie teraz, tylko w przeszłości. Niemniej jednak Warszawa w kadrze na Euro w Austrii jest mocno reprezentowana. Artur Boruc: Urodzony w Siedlcach. Obecnie gwiazda Celticu Glasgow, z którego media co jakiś czas usiłują go sprzedać do największych europejskich klubów. A ma dopiero 28 lat, co jak na zawodnika z pola wcale niewiele, zaś jak na bramkarza bardzo mało. Nadal utożsamia się z Legią. Niepodważalnie bramkarz numer jeden w polskiej kadrze. Bronił już na ostatnim mundialu. Jedni mówią, że mocno postrzelony. Inni, że mocno inteligentny. Najbliższy przyjaciel Michała Żewłakowa. Łukasz Fabiański: Jeszcze młodszy. 23 lata jak na bramkarza to wiek niemal juniorski. A już jest w Arsenalu (choć na razie tylko jako bramkarz rezerwowy). Tak jak w Legii dubler Boruca. Tyle że w Warszawie, gdy bronił Boruc, był numerem trzy, a jak starszego kolegę wytransferowano do Glasgow, to od razu wskoczył do bramki. W pierwszym sezonie zdobył z Legią mistrzostwo Polski, a sam został uznany za najlepszego bramkarza ligi. Po drugim, nieco słabszym sezonie został sprzedany - za 3,5 mln euro. „Wszyscy lubią Fabiana” - mawiał jego następca w bramce warszawskiego zespołu Słowak Jan Mucha. Faktycznie, Fabiański to - jak sam mawia - „wymarzony zięć”. Niespotykanie spokojny człowiek. Marek Saganowski: Urodzony w Łodzi, ale najlepszy sportowo czas na krajowych boiskach spędził nie w ŁKS (choć był z nim mistrzem Polski), lecz właśnie w Legii. W polskiej lidze szczególnie udany miał sezon 2003/04, kiedy strzelił aż 17 goli. W bardzo młodym wieku wyjechał na Zachód, z pobytu w Feyenoordzie Rotterdam zna go także Beenhakker. W kadrze nie miał szczęścia, całych spotkań właściwie nie grywał. Jedyne dwie bramki zdobył w wygranym aż 8:0 na stadionie Legii eliminacyjnym spotkaniu z Azerbejdżanem. Obecnie zawodnik drugoligowego angielskiego Southampton. Często tam rezerwowy, ale na Euro się znalazł. Jakub Wawrzyniak: Jan Urban mówi o Wawrzyniaku, że to wyłącznie lewy obrońca. U Beenhakkera grywał jednak także jako stoper, a nawet defensywny pomocnik. Za tę wszechstronność 25-letniego piłkarza (urodzonego w Kutnie) właśnie ceni Holender. Z Niemcami ma dużą szansę wystąpić jednak na nominalnej pozycji. W przeszłości na krótko zahaczył o województwo mazowieckie, rozgrywając kilka spotkań w Świcie Nowy Dwór Mazowiecki. Do Legii trafił z Widzewa, mając już na koncie występy w kadrze. Mimo że reprezentant, to w klubie jesienią przegrywał walkę o miejsce na lewej obronie z Tomaszem Kiełbowiczem i przeważnie siedział na ławce rezerwowych. Na wiosnę to się zmieniło. Jeden z dwóch obecnych piłkarzy Legii na Euro. Roger Guerreiro: Do Polski jechał w nieznane. Na początku przeraziły go mrozy, potem zauroczył go żurek i możliwość przywdziania koszulki z orłem. Trzy lata temu podbijał polską ligę jako lewy pomocnik, za trenera Urbana stał się w Legii środkowym, głównym rozgrywającym. Dostał obywatelstwo w trybie przyspieszonym, choć z językiem polskim sobie nie radzi i wywiadów udziela wyłącznie dzięki uprzejmości tłumaczki. Ale w annałach zapisze się jako kolejny legionista, który zagrał w wielkim mistrzowskim turnieju. Nie po to Beenhakker go powoływał, żeby w ogóle nie wpuszczać Brazylijczyka na boisko. Choć przeciwko Niemcom nieoczekiwanie większe szanse, by reprezentować od pierwszej minuty Legię i Polskę, ma jednak niedoceniany Wawrzyniak. Michał Żewłakow: Chłopak z Pragi-Południe. Jego pierwszym klubem był Drukarz, następnym Marymont, ale piłkarsko ukształtowal się w Polonii. Do dziś trudno rozstrzygnąć spór, jakiego klubu jest wychowankiem. W pierwszym zespole „Czarnych Koszul” grał przez cztery sezony, w I i II lidze. Strzelił cztery gole. W 1999 roku wyjechał wraz z bratem bliźniakiem Marcinem do belgijskiego Beveren i zaczęła się jego europejska kariera. Grał jeszcze w Mouscron i Anderlechcie Bruksela, teraz występuje w Olympiakosie Pireus. Należy do klubu wybitnego reprezentanta. W kadrze zagrał już 75 meczów, był na dwóch mistrzostwach świata, jutro zadebiutuje na Euro. Można już go dziś bez cienia przesady nazwać najwybitniejszym piłkarzem w dziejach Polonii. Przebił legendarnego Władysława Szczepaniaka, uczestnika mistrzostw świata w 1938 roku, choć w przeciwieństwie do niego nie zdobył z „Czarnymi Koszulami” mistrzostwa Polski. Po kontuzji Tomasza Kuszczaka do kadry biało-czerwonych dołączył kolejny związany ongiś z Legią piłkarz Wojciech Kowalewski. Urodzony w 1977 roku "Gibon" bronił bramki Legii w sezonach 1998-2001, a także 2001-2002. Po tym sezonie przeszedł do drużyny Szachtara Donieck. Jego transfer do ukraińskiego zespołu uratował Legię przed bankructwem. Warszawa także w sztabie trenerskim Dariusz Dziekanowski: Rocznik 1962, ale wiecznie młody. Do dziś ze swego pokolenia najbardziej żywotny tak na boisku, jak i poza nim. Bohater stadionów, ale i kronik towarzyskich. Oprócz Żewłakowa jedyny w tym zestawieniu rodowity warszawiak. Jako piłkarz gwiazda stołecznych klubów - Polonii, Gwardii, a przede wszystkim Legii. Król strzelców polskiej ligi w 1988 roku, potem gwiazda m.in. Celticu Glasgow. Pod koniec kariery wyrzucano go zarówno z Legii, jak i Polonii, w których próbował kończyć karierę. Pracować jako trener zaczął od prowadzenia kadry juniorów. Potem Leo Beenhakker wybrał go na asystenta i mimo że ze względów obyczajowych i on go zwolnił, to potem dał mu drugą szansę. Jako piłkarz Dziekanowski był na mistrzostwach świata w Meksyku w 1986 roku. Jan Urban: Rówieśnik „Dziekana”. Też był na tym samym mundialu. Urodzony w Jaworznie, jako najlepszy gracz Górnika Zabrze w latach 80. rywalizował z warszawiakiem o miano najlepszego polskiego piłkarza. Szczególnie upodobał sobie mecze przeciwko Legii, której w sumie strzelił aż dziewięć goli. Cztery razy mistrz kraju. Jako gracz Osasuny Pampeluna zasłynął tym, że strzelił Realowi Madryt trzy gole na jego stadionie. Pierwszą poważną pracę trenerską podjął w Warszawie i teraz czuje się już legionistą. Ma tu jeszcze trzyletni kontrakt. Beenhakker zapraszał do współpracy ligowych trenerów. Urban tak mu przypadł do gustu, że został włączony do sztabu szkoleniowego na Euro.